25 Ekim 2011 Salı

0.76

       İş bankası kalan bakiyem 0.76 sana sesleniyorum:
       Nedir olum benle derdin? Ya tamamen yok ol ya da şöyle ne bilim 100 olsun 200 olsun bi bakiye ol da mutlu olayım be kardeşim. 10 dakika aheste teyzeleri bekliyorum ben sana bakabilmek için biliyor musun sen? Sinir stres dolu bir kuyruk sonrası bir de bakıyorum yine sen karşımdasın. Kuyruğun arkasındakilerin kartı sokmamla çıkartmamın bi kaç saniye almasına anlam veremeyen bakışlarına katlanıyorum ben hep. Kim bilir neler diyorlardır arkamdan. "salak 10 dakika bekledi. işlemi de 1 saniye sürdü" , "parası da yok garibimin galiba" falan.. Bazen işlemi uzatmak için 'hesap özeti'ne girip girip çıkıyorum zaman geçsin diye. Ama çoğu zaman hızlı hızlı uzaklaşıyorum bankamatikten ki konuşmaları duymayayım. Zaten ben artık umudu kestim senden. Küstüm lan sana. Bakmicam artık.

Not:  Acaba yatmış mıdır olum burs??.

Lapsus Calami

24 Ekim 2011 Pazartesi

ne de olsa özgürlük

     Ne çok şey yazıldı, çizildi özgürlük için. Kimilerine yaşama sebebi, kimilerine ise ölüm nedeni oldu. Bazısı ise "o"nu hiç umursamadı tüm hayatı boyunca. Daha değerli bir şeyler buldu kendine özgürlüğü tatmadan yaşayanlar. Önemli olanın para olduğunu zannettiler çoğu zaman. Özgürlük öyle değeri ölçülecek, sınırı bilinen bir şey değildi oysa.


    Bir balık olabilmekti aslında özgürlük, deryada tek başına dolaşabilmekti. Deryada özgür olmasan da özgür hissedebilmekti belki de.


    
Rüzgarda saklıydı özgürlük. Uçabilmekti ona rağmen, onunla birlikte.. 






Aslında "özgürlük" sen neredeysen oradaydı...

Lapsus Calami

17 Ekim 2011 Pazartesi

yudum yudum hayat

      Yudum yudum bira hamleleriyle demlenen bir teyze çarptı gözüme. Karşıyaka sahilde bir barda "eski günlere selam olsun" der gibi oturuyordu tek başına. Yaşanmışlık yüklü gözlerinde en ufak bir pişmanlık görmedim geçmişe dönük. Çözemediğim bir duygu vardı aslında gözlerinde.
      Biraz geçmeden aradan kavalyesi amca geldi. Birini bekler bir hali yoktu oysa teyzemin. O anlayamadığım bakışlarda beklenti gizliymiş bir de. Sessizce yerine oturan amca küçük bir gülümseme "merhaba"sını esirgemedi teyzeden.
      Yaşlar arttıkça insanlar duygularını da saklı yaşarlarmış. Kadehlerini bile göz göze tokuşturuyorlar sessizce.
      Şimdi yudum yudum rakı ve bira karşılıklı.. Geleceğe kalkıyor herkesin kadehleri o anda.

Lapsus Calami
03/10/2011   Karşıyaka

14 Ekim 2011 Cuma

muavin samimiyeti

        Şehirler arası otobüs yolculuğunda muavin samimiyeti : Kola ikramı sırasında bardağın tam sana sıra geldiğinde bitmesi ve muavinin kapaksız dolu kolayı koyacak müsait yer arama şaşkınlığı .. o anın sonunda senin elinde kola şişesi ile kalıvermen. muavinler candır can.

Lapsus Calami
19.07.2011 İzmir- Akhisar yolculuğu
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...