Tarhana Kokusu

Parmaklar çok şey anlatır ama
Bizimkiler suskun
Çatlak oysa her yerinden
dipleri hayatın karası kaplı çatlaklar.
Ellerimize sıçramış yalnızlığımız
“Dokunmak yasak” tabelası da yok oysa.
Gelecek umuduyla beslendikçe
kanayan ruhumuz da yalnız.
“Elbet solacak çiçekler”
Desek kızarlar mı bize?
Çiçekleri özlesek peki?
“Nerde o beyazlara bürülü mazi”
Dese, yaşanmışlık kokan amca;
Ağlar mıydık?
Tarhana kokusu karışsa ayazımıza;
Gülümser miydik?
Ama beraber..