"Durakta bekliyorum konuşamayan bir ana elindeki bir aleti (astım hastaları kullanıyormuş.) ve 3 yaşlarında çocuğu gösteriyor.
Ne oldu diyorum hastaneye mi gideceksin bak şurada kafa sallıyor yok diyor 2 tl'sı var onu gösteriyor.
Yol parası mı lazım o kadarlık var verim diyorum yok diyor 10-15 minibüse el etse de dilenci zannedip kimse durmuyor.
En son bir minibüse birlikte biniyoruz ağlıyor bağırıyor ama derdini anlayamıyoruz.
Eline kağıt kalem veriyorum yazmayı da bilmiyor.
En son 40 tl istediğini elindeki ilacı çocuğa lazım olduğunu anlıyoruz. Yaklaşık 10 kişiden 40 tl toplanıyor minibüste, eczaneyi gösteriyor eczanede minibüs duruyor. Soruyoruz böyle bir ilaç var mı ne kadar diye.
Hayati bir astım ilacı olduğunu öğreniyoruz. Fiyatı tam 40 tl !
Çocuğu için saatlerce bağıran hor görülen dilenci diye tip tip bakılan o ana sadece ilaç parasını istemiş.50 tl toplim 10 tl bana kalsın bile dememiş.
Sevinçle minibüse biniyor herkesin elini öpmeye çalışıyor.
Analık ve insanlık dersini aldıktan sonra haber bültenlerindeki ekonomi manzaraları aklıma geliyor.
Böyle insanlar bu haldeyken kimse bana kişi başına düşen milli gelirden bahsetmesin.
Benim için önemli olan gelir düşmeyen kişiler analar ailelerdir."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder